Znalezisko miało miejsce w gminie Giugliano. Właśnie tam badacze natrafili na ozdobione licznymi freskami miejsce pochówku. Jeden z nich przedstawia Cerbera, dlatego też takim samym imieniem nazwano cały grobowiec. Prowadzone tam wykopaliska były związane z realizacją projektu budowy sieci wodociągowej. Już wcześniej było wiadomo, że znajduje się tam wiele pochówków, dlatego archeolodzy mieli pełne ręce roboty.
Czytaj też: Neandertalczycy polowali na wielkie bestie. Ich umiejętności były godne pozazdroszczenia
Szczątki pochodziły zarówno z epoki Republiki Rzymskiej (509 p.n.e. do 27 p.n.e.) jak i Cesarstwa Rzymskiego (31 p.n.e. do 476 roku). W czasie ostatnich wykopalisk ich uczestnicy zidentyfikowali coś, co okazało się fasadą grobowca komorowego. Był on zabezpieczony płytą, za którą mieściła się duża komnata. To właśnie w jej wnętrzu archeolodzy dostrzegli różnego rodzaju freski – na czele z tym ukazującym Cerbera.
Wizerunek Cerbera, czyli trzygłowego psa strzegącego wejścia do zaświatów, został umieszczony na ścianach starożytnego grobowca
Widzimy na nim trójgłowego psa znajdującego się pomiędzy nagim mężczyzną, najprawdopodobniej Herkulesem oraz Hermesem. Wydaje się, że może to być przedstawienie ostatniej z dwunastu prac Heraklesa. Na czym miała ona polegać? Herkules, zwany także Heraklesem, miał przyprowadzić Cerbera z Tartaru do świata ludzi.
Ale nie samym trójgłowym psem archeolog żyje. Poza jego wizerunkiem naukowcy zidentyfikowali także inne, oczywiście również powiązane z mitologią. Mówią między innymi o ichtiocentaurach wyposażonych w tarcze stosowane przez greckich hoplitów i Rzymian. Poza tym na freskach pojawiają się skrzydlaci erotes, czyli postacie przedstawiane jako dzieci, choć kojarzone z miłością – zarówno werbalną, jak i cielesną.
Czytaj też: Lata minęły, a alkohol wciąż tam jest. Jak przetrwał tysiące lat?
O tym, że grobowiec był przeznaczony dla przedstawiciela wyższych sfer świadczy nie tylko bogate zdobienie ścian. Inną poszlakę stanowią przedmioty grobowe złożone wraz ze zmarłym. W środku znalazło się nawet miejsce dla ołtarza. Mimo to nie jest jeszcze jasne, kim dokładnie był pochowany tam człowiek. Dalsze badania powinny dostarczyć konkretnych odpowiedzi na postawione do tej pory pytania.