Jest ona krainą historyczną położoną na terenie Turcji, przy czym naukowcy działali w mieście Anisa. A w zasadzie tego, co po nim pozostało. Mówimy bowiem o istotnym ośrodku zamieszkiwanym w okresie hellenistycznym, rzymskim oraz bizantyjskim. Na podstawie źródeł asyryjskich pochodzących z XIX wieku p.n.e. wiemy, że istniało wtedy hetyckie miasto nazywane Kaniş bądź Kaneş. To właśnie od tej nazwy najprawdopodobniej wzięła się ta znana obecnie.
Czytaj też: Przerażające praktyki z epoki kamienia. Kobiety padały ofiarami brutalnego rytuału
Autorzy badań poświęconych tytułowej tabliczce działali w obrębie stanowiska archeologicznego Kültepe. W poprzednich latach znaleziono tam między innymi około 10 tysięcy wykonanych z gliny tabliczek, a dowody na prowadzone tam osadnictwo sięgają aż 6000 lat wstecz. Co istotne, naukowcy nie wykluczają, że ludzie mieszkali tam nawet wcześniej.
Brązowa tabliczka pochodząca z końca II bądź początku I wieku p.n.e. sugeruje, że społeczeństwo miasta Anisa miało wielokulturowy charakter
Jeśli chodzi o brązowy artefakt, to jego datowanie wskazuje na końcówkę II bądź początek I wieku p.n.e. Bardzo istotna okazuje się treść, ponieważ członkowie zespołu badawczego twierdzą, iż odnosi się ona do tego, jak miało funkcjonować ówczesne społeczeństwo. Zapisany dekret zawierał decyzję o uhonorowaniu administratora wysokiego szczebla, a samo miasto najprawdopodobniej było wielokulturowe.
Tablica zdaniem naukowców znajdowała się w świątyni Astarte i stanowiła dowód nadania obywatelom Anisy nowej konstytucji przez króla Kapadocji, Ariaratesa. Wspomniany administrator nosił imię Apoloniusz i był synem Abbasa, będącego zarządcą. Rada miejska i zgromadzenie ludowe przyznały mu tytuł dobroczyńcy.
Czytaj też: Zaskakujące odkrycie w Pompejach. Zniszczone przez wulkan miasto skrywa prawdziwe dzieła sztuki
Językiem oficjalnym był grecki, ale w oparciu o imiona zapisane na tablicy można stwierdzić, że powszechna był tam kultura perska. Istotną rolę w badaniach poświęconych temu bliskowschodniemu miastu odgrywa również pewna grecka moneta. Jej pochodzenie sięga III wieku p.n.e., a archeolodzy sugerują, iż stanowi ona najstarszy dowód na nazewnictwo tego miejsca.