Rów Mariański to najgłębszy znany nam rów oceaniczny na Ziemi, położony w zachodniej części Oceanu Spokojnego, na południowy wschód od Marianów. Ciągnie się łukiem o długości ponad 2500 km i wchodzi w skład systemu rowów oceanicznych tworzących zachodnie obrzeżenie płyty pacyficznej. Ma blisko 11 km głębokości, a występujące tam organizmy żywe nie przypominają niczego, co występuje w lepiej poznanych rejonach.
Czytaj też: Te wirusy wyglądają jak z innego świata. Znaleziono je w niepozornym lesie
A wszędzie tam, gdzie jest życie, istnieją organy regulacyjne populację, do których zaliczamy wirusy. W Microbiology Spectrum zespół dr Mina Wanga z Ocean University of China w Qingdao odkrył nowy gatunek wirusa wyizolowany z osadu pochodzącego z głębokości 8900 metrów. Uważa się, że jest to patogen pochodzący z największej głębokości, jakiego kiedykolwiek udało się wyizolować.
Takiego wirusa jeszcze nie widzieliśmy, chociaż prawdopodobnie jest powszechny
Bakteriofagi, czyli wirusy infekujące bakterie i replikujące się w nich, to najliczniejsze patogeny na świecie. O wielu z nich nie mamy pojęcia, bo ich obecność w bakteriach nie zawsze udaje się wykazać, choć są praktycznie wszędzie wokół nas. Także w oceanicznych głębinach.
Czytaj też: Te nowe wirusy są niepodobne do czegokolwiek, co znaliśmy do tej pory
Nowo wyizolowany typ wirusa infekuje bakterie Halomonas, które często występują w osadach z głębin morskich i kominów hydrotermalnych. Mikroorganizmy te, żerujące m.in. na wraku Titanica, żyją w ekstremalnie zimnych, wysokociśnieniowych i ubogich w składniki odżywcze warunkach w największych głębiach oceanu, tzw. strefie hadalnej.
W poprzedniej pracy naukowcy wykorzystali analizę metagenomiczną do badania wirusów infekujących bakterie z rzędu Oceanospirallales, do którego zalicza się Halomonas. Analiza genomu nowego wirusa, zidentyfikowanego jako vB_HmeY_H4907, sugeruje, że jest on szeroko rozpowszechniony w oceanie i ma strukturę podobną do swojego żywiciela.
Wykorzystując transmisyjną mikroskopię elektronową (TEM) ujawniono, że białko wirusa ma typową głowę w kształcie dwudziestościanu o szerokości 65 nm, a jego “ogon”, którego używa do identyfikacji i penetracji docelowych bakterii, ma długość około 183 nm. Badanie genów wirusa nie przyniosło żadnych wyników, co sugeruje, że należy on do zupełnie nowej rodziny wirusów, która została nazwana Suviridae.
Dr Min Wang mówi:
Praca wskazuje na nowe pytania i obszary badawcze skupiające się na strategiach przetrwania wirusów w trudnych, odosobnionych środowiskach oraz na ich koewolucji z żywicielami. Nowy wirus jest lizogenny, co oznacza, że atakuje i replikuje się wewnątrz gospodarza, ale zazwyczaj nie zabija komórki bakteryjnej. W miarę podziału komórki wirusowy materiał genetyczny również jest kopiowany i przekazywany dalej.
Uczeni chcą kontynuować badanie bakteriofaga z Rowu Mariańskiego i rozszyfrować mechanizm molekularny kierujący interakcjami między wirusami a ich żywicielami. Bakteriofagi odgrywają ogromną rolę w regulacji ekosystemów morskich. Każdego dnia zabijają około 20 proc. biomasy drobnoustrojów naszego oceanu, uwalniając ogromne ilości materii organicznej bogatej w azot, fosfor i węgiel, która następnie stanowi pożywienie dla innych organizmów (tzw. śnieg morski).